ความจากตอนที่แล้ว
http://www.teeintact.com/forum/index.php?topic=149.0 ที่ได้อธิบายเรื่องการปรับเหล็กให้ตีขึ้นกรีนได้อย่างแม่นยำ จึงมาถึงการทดสอบภาคสนามซึ่งเราได้บริเวณสนามไดร์ฟกอล์ฟที่สนาม Royal Gems เป็นที่ทดสอบ มาถึงผู้ทำการทดสอบ เราจะเลือกนักกอล์ฟที่มีวงสวิงที่แน่นอน ซึ่งแน่นอนว่าควรจะเป็นทัวร์ริ่งโปร ซึ่งได้รับความร่วมมือจากโปรสมเกียรติ สังวาลย์เพ็ชร โปรวัยเก่าแต่ในทัวร์ยังถือว่ายังใหม่ เพราะเพิ่งเทิร์นโปรได้ไม่นาน กำลังรับฝีมือเพื่อขึ้นมาในอันดับต้นๆ
ในการทดสอบเราพยายามควบคุมปัจจัยทุกอย่างที่จะทำให้ระยะที่ได้ใกล้เคียงและแน่นอนที่สุด เพราะโปรสมเกียรติจะเอาข้อมูลเหล่านี้ไปใช้ออกรอบแข่งขันจริง
ลูกกอล์ฟ - เราจะใช้ลูกกอล์ฟรุ่นที่โปรสมเกียรติใช้งานอยู่ คือลูก Pro V1x ของ Titleist ต้องขอขอบคุณ Acushnet ที่ส่งลูกกอล์ฟมาให้ใช้ในการทดสอบ
กระแสลม นี่คือปัจจัยที่จะทำให้ระยะเพี้ยนและผิดพลาด ทำให้เราต้องทำการทดสอบกันตั้งแต่เช้ามืด เพื่อให้ลมนิ่งที่สุด
ระยะเหล็ก เราดูแต่ระยะ Carry ซึ่งจะมีความแน่นอนที่สุด ที่จะเอาไปประเมินจุดตกบนกรีนตอนออกรอบ
วัดระยะ เราใช้เครื่อง Laser Rangefinder ซึ่งจะวัดระยะได้ค่อนข้างแน่นอน
ก่อนจะทำการทดสอบเราให้โปรบอกข้อมูลระยะเหล็กแต่ละอันที่คิดว่าใช่ให้กับเราก่อน เพื่อจะได้เปรียบเทียบกับระยะจริงในภายหลัง เราเริ่มต้นทดสอบโดยให้โปรสมเกียรติตีเหล็กเริ่มจากพิชชิ่งเว็จไล่ไปจนถึงเหล็กยาว ตีลูกกอล์ฟจำนวน 8 ลูกต่อเหล็ก โดยที่ในสนามจะมีแคดดี้ยืนคอยดูตำแหน่งลูกตกอยู่ แล้วก็จะใช้เครื่อง Rangefinder เช็คระยะโดยยิงจากตำแหน่งที่ตีไปที่ตัวคนที่ยืนอยู่บนตำแหน่งลูกตก ซึ่งเป้าขนาดเท่าตัวคนใหญ่มากๆ ระยะถูกต้องแน่นอน ข้อมูลจะถูกบันทึกลงในโปรแกรมคำนวณ ซึ่งจะคำนวณระยะเฉลี่ยและการกระจายออกมา
ตลอดการทดสอบจะเห็นได้ชัดเจนว่าโปรสมเกียรติมีทักษะของวงสวิงที่ดีมาก เพราะระยะของเหล็กและทิศทางใกล้เคียงกันมาก ซึ่งข้อมูลที่ได้จะเป็นประโยชน์อย่างมากๆด้วยเช่นกัน ความนี้มาถึงการเปรียบเทียบระยะที่โปรสมเกียรติให้ไว้ที่ได้จากประสบการณ์ออกรอบ กับผลที่ได้จากการทดสอบ ซึ่งเป็นไปตามตารางข้างล่าง
เหล็ก ระยะที่คาด (หลา) ระยะจริง (หลา) ระยะระหว่างเหล็ก (หลา)
PW 125 118
9 135 126 8
8 145 145 18
7 160 152 7
6 170 164 12
5 180 173 9
4 190 187 15
3 200 191 3
ความจริงจึงปรากฏว่า โปรสมเกียรติตีเหล็กสั้นกว่าที่คิดในเหล็กส่วนใหญ่ ระยะระหว่างเหล็กยังไม่เหมาะสม นี่คือความจริงของชีวิต ที่เมื่อเรียนรู้แล้ว และเห็นว่าไม่ดีก็หาทางปรับให้มันเข้าที่เข้าทางกัน ซึ่งได้ข้อสรุปว่าเราจะปรับระยะเหล็กให้ระยะใกล้เคียงกับตัวเลขที่ลงท้ายด้วยเลขห้า ซืงก็คือ PW(125), 9(135), 8(145), 7(155), 6(165), 5(175), 4(185), 3(195) ซึ่งเราไปทำการปรับ loft ของเหล็กตามอัตราส่วนจนได้ระยะที่ใกล้เคียงกับเป้าหมายมากๆ ดังนั้นตอนนี้ loft ของชุดเหล็กจะไม่เป็นไปตามสเป็กจากโรงงานอีกต่อไป ซึ่งมันก็ควรจะเป็นอย่างนี้อยู่แล้วสำหรับนักกอล์ฟแต่ละคน
ตลอดหนึ่งสัปดาห์หลังการทดสอบ โปรสมเกียรติซ้อมและออกรอบโดยมี Rangefinder คอยเช็คระยะถึงธงในทุกช็อต ผลที่โปรสมเกียรติได้รับจากประสบการณ์ตรงคือ ตีเร็คกูร่าออนมากขึ้น, ออนใกล้ธงมากขึ้น, มีเบอร์ดี้มากขึ้น และสกอร์ดีขึ้น และที่สำคัญคือเรื่องของความมั่นใจและความรอบคอบในการเลือกเหล็ก ซึ่งมีผลต่อเกมส์การวางแผนนั่นเอง ซึ่งผลก็คือถึงจะตีไม่ออนจากเรื่องของทิศทางก็ไม่ไปอยุ่ในอุปสรรค โดยภาพรวมเกมส์ดีและง่ายมากขึ้นมาก
ความคิดเรื่องระยะระหว่างเหล็กที่ห่างกัน 10 หลา เป็นสิ่งที่ควรจะเป็นและเราอยากให้มันเป็น แต่ในโลกแห่งความเป็นจริงมันจะเป็นเช่นนั้นจริงๆ ตัวอย่างเช่น เราคิดว่าเหล็ก 7 เราตีได้ 160 หลาแต่เมื่อเราตีแล้วระยะไม่ได้ตามที่คิด จิตใต้สำนึกก็จะบอกเราว่าให้รพยายามตีเหล็ก 7 ให้แรงหรือเร่งมากขึ้นในครั้งต่อไป ในขณะที่เหล็ก 8ก็ตีทะลุเป็นประจำ เราก็จะสวิงเหล็ก 8 แบบคุมๆ เป็นที่มาของการตีเหล็กแต่ละเบอร์ไม่เหมือนกัน ด้วยวงสวิงและความพยายามที่แตกต่างกัน ซึ่งไม่ใช่สิ่งที่ดีสำหรับการตีเหล็กที่ควรจะใช้วงสวิงที่เหมือนกัน แล้วปล่อยให้เหล็กที่มี loft และ ความยาวที่แตกต่างกัน ทำหน้าที่สร้างระยะทางที่แตกต่างกัน
นักกอล์ฟในเมืองอย่างกรุงเทพฯ หาโอกาสที่จะทำการเช็คระยะแบบเป็นเรื่องเป็นราวทำได้ค่อนข้างยาก จากความจำกัดเรื่องสถานที่ เพราะสนามกอล์ฟในเมืองก็ค่อนข้างแน่นและเร่งมาก ไม่เหมือนนักกอล์ฟต่างจังหวัดซึ่งจะมีโอกาสค่อนข้างมาก จากที่ได้พูดคุยกับโปรหนอน ชวินทร์โรจน์ รุ่งศรีไชย ตัวโปรหนอนเองก็มีพ่อที่ช่วยเช็คระยะเหล็กให้ในสนามกอล์ฟที่ต่างจังหวัด เพราะเวลาโปรหนอนอยู่ต่างจังหวัดเรื่องสนามและพื้นที่สำหรับฝึกซ้อมทำได้สะดวกกว่าในกรุงเทพฯมาก เอาจากประสบการณ์ตรงๆจากการทำการทดสอบภาคสนามครั้งนี้ ดูเหมือนเป็นเรื่องง่ายๆ แต่ความจริงแล้วค่อนข้างทุลักทุเลและมีปัญหาค่อนมาก ทั้งเรื่องช่วงเวลา, สถานที่, คนที่คอยช่วยเช็คระยะ, อากาศ, ลม, ลูกกอล์ฟ และอีกหลายๆอย่าง จึงเห็นได้ว่าโอกาสที่นักกอล์ฟจะเช็คระยะให้รู้แบบกระจ่างแจ้งทำได้ยากมากจริงๆ
คำแนะนำสำหรับนักกอล์ฟที่เล่นกอล์ฟจริงจังว่าควรตรวจสอบระยะเหล็กของตัวเองเป็นข้อมูลเอาไว้ และเวลาออกรอบทุกครั้งควรใช้ Rangefinder เช็คระยะถึงธงทุกครั้ง เพราะนี่คือการจำลองการแข่งขันจริงซึ่งเราจะรู้ระยะถึงธงที่แน่นอน ที่ได้มาจากการคำนวณจาก Yardage Book นั่นเอง เลิกตีมั่วขึ้นกรีน แล้วเกมส์กอล์ฟจะพัฒนาขึ้นอย่างมาก เพราะเมื่อเรารู้ระยะเหล็กแน่ๆของตัวเอง และรู้ระยะถึงธงที่กำลังจะตีขึ้นกรีนด้วย เราจะเลือกเหล็กและคิดวางแผนได้อย่างละเอียด รอบคอบและเนียนมากขึ้นมาก ซึ่งก็คือโอกาสทำเร็คกูร่าออนจะมากขึ้น หรือถ้าตีได้ค่อนข้างแม่นทิศทาง ก็จะออนได้ใกล้ธงมากขึ้น ท้ายที่สุดโอกาสพัตต์เบอร์ดี้ก็จะมากขึ้นมาก ซึ่งก็จะไปเสริมสร้างความมั่นใจกับเกมกอล์ฟที่มากขึ้น ในที่สุดมันจะพัฒนาเกมส์กอล์ฟไปสู่อีกระดับหนึ่งอย่างที่คุณไม่รู้ตัว ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นจากการรู้ระยะเหล็กของเราเท่านั้นเอง เรื่องง่ายๆที่ละเลยกัน
คิดไปก็น่าขำนะครับ ซ้อมวงสวิงจนตีได้นิ่งและสม่ำเสมอ แต่กลับไม่รู้ระยะแน่ๆของเหล็กตัวเอง เสียดายความพยายามที่ทำมา คล้ายกับการที่เราพัฒนาวงสวิงและอุปกรณ์มาแทบแย่ เสียเงินไปเป็นแสนเป็นล้าน แต่เวลาออกรอบกลับเลือกใช้ลูกกอล์ฟที่ไม่เหมาะกับตัวเองหรือลูกตกน้ำที่เก่ามากๆไปเป็นตัวแทนของความพยายามทั้งหมด คิดดูก็งี่เง่าจริงๆนะครับ กลับมาเข้าเรื่อง การที่เราคิดว่าระยะเหล็ก 7 ของเราอยู่ที่ 160 หลา กับรู้ว่าระยะเหล็ก 7 เราอยู่ที่ 163 หลา แค่นี้ก็แตกต่างกันมากแล้วครับ พัตต์ใกล้ขึ้น 3 หลา โอกาสทำเบอร์ดี้สูงขึ้นมากครับ ที่สำคัญความมั่นใจมากขึ้นมากด้วยครับ
โปรโมตให้โปรสมเกียรตินิดนึง ปกติโปรแกรับสอนกอล์ฟให้ลูกศิษย์ด้วย สำหรับนักกอล์ฟที่อยู่ฝั่งธนฯ ย่านปิ่นเกล้า หรือนครปฐม เชิญได้เลย 085-1856084 โปรกอล์ฟที่นิสัยดี, มีความรู้, ความตั้งใจ และคุณภาพ สมควรได้รับการสนับสนุนกันหน่อย
