การฝึกซ้อมในสนามไดร์ฟใช่แต่ว่าจะหวดๆ ให้เหงื่อแตกเท่านั้น มันน่าจะได้ประโยชน์ที่มากกว่าการออกกำลังกาย พอดีได้มีโอกาสเห็นวิธีฝึกซ้อมเหล็กในสนามไดร์ฟของนักกอล์ฟท่านหนึ่งที่ตีเหล็กได้ดีมากๆ เป็นอย่างที่เห็นในภาพเลยครับ อุปกรณ์ที่ใช้ก็หาง่ายๆใกล้ๆตัว หากันได้ทุกคน
แท่งยาวสีแดง มีหน้าที่บอกตำแหน่งการยืนของเราให้ขนานไปกับเป้าหมาย การที่เรายืนซ้อมไปเรื่อยๆ การยืนของเราก็จะเพี้ยนไปโดยที่เราไม่รู้ตัว ยืนปลายเท้าเปิดบ้างปิดบ้าง ตามด้วยหัวไหล่เปิดบ่างปิดบ้าง จนเพี้ยนมั่วไปกันใหญ่ ดังนั้นการมีเส้นอ้างอิงให้เรา ก็จะทำให้ความเพี้ยนจากการเล็งและการยืนมันหายไป เพราะอย่างน้อยก็รู้ว่าเราเล็งเข้าหาเป้าหมายตรง ถ้าหากลูกไม่พุ่งเข้าหาเป็าหมายก็มาจากสวิงแล้ว ไม่ใช่การเล็ง
จะเห็นว่ามีแผ่นสีชมพู 4 จุดวางอยู่บนพื้นใน 4 ตำแหน่ง และเจ้าแผ่นสีชมพูนี้ก็คือเทปกาวนั่นเอง หาเทปกาวสีอะไรก็ได้หน้ากว่้างสัก 1 นิ้ว กำลังดี หามาใช้กันได้ง่าย แผ่นสีชมพูที่อยู่บนพื้นทั้ง 4 ตำแหน่ง แต่ละตำแหน่งมีหน้าที่ครับ
ตำแหน่งที่แอบอยู่หลังใบเป็นตัวสำคัญเลย ใช้เป็นตัวเช็คการลงเหล็กของเราว่าลงในมุมกดลงหรือว่าลงในมุมกวาด และยังบอกด้วยว่าเราตีหลังลูกหรือไม่ การลงเหล็กที่ดีจะลงในมุมชันที่จะใบเหล็กจะปะทะเข้าที่ลูกแล้วกดลงไปที่พื้นพรม ดังนั้นหากลงเหล็กในมุมเข้าลูกที่ถูกต้องเทปกาวในตำแหน่งนี้จะอยู่ดีมีสุขไม่หลุดหายไปไหน แต่ในทางตรงข้าม เราก็จะต้องเป็นธุระจัดหากระดาษกาวมาแปะใหม่ แรกๆอาจจะต้องเสียเทปกาวเยอะและเหนื่อยหน่อย แต่พอฝึกไปสักพัก ก็จะเห็นความแตกต่าง ทั้งเสียงอิมแพคท์ที่แน่นขึ้น และระยะเหล็กที่ไกลขึ้นอย่างเห็นผล
เทปกาวแผ่นที่สองอยู่บริเวณต่ำกว่าคอไม้ลงมา ใช้ในการบอกตำแหน่งของการจรดของหน้าไม้ และใช้เช็คหน้าไม้หน้าไม้ได้ด้วย
เทปกาวแผ่นที่สามเป็นแผ่นเล็กๆทางขวามือตรงตำแหน่งเท่าขวา มีหน้าที่เป็นตำแหน่งอ้างอิงให้เราลากหัวเหล็กผ่านก่อนที่จะหักข้อมือ
และเทปกาวแผ่นสุดท้ายอยู่บริเวณตำแหน่งเท้าซ้าย มีหน้าที่อ้างอิงให้เรา Follow Through ผ่าน เพื่อไม่ให้แนวสวิงออกไปในทางคล่อมซึ่งเป็นทางที่นักกอล์ฟส่วนใหญ่เป็น ซึ่งเป็นต้นเหตุของการตีเฟด
ลองเอาไปใช้ฝึกดู เป็นประโยชน์อย่างมาก แต่นักกอล์ฟส่วนใหญ่จะทนหงุดหงิดกับเทปกาวแผ่นแรกไม่ไหว และล้มเลิกไปในที่สุด แต่ถ้าฝืนจนเอาชนะมันได้ ชีวิตเปลี่ยนแน่นอน ... ขอขอบคุณเซมิโปรตั้มด้วยครับ สำหรับความรู้นี้
